بررسی مکانیسم اثر میدازولام بر بیدردی ناشی از مرفین در موش سوری

-1 تزریق s. c مرفین سولفات با دوزهای 9 و 6 و 3 میلی گرم بر کیلوگرم باعث بیدردی وابسته به دوز معنی دار نسبت به گروه شاهد در موش سوری می شود. -2 تزریق i, p میدازولام هیدروکلراید با دوزهای 6 و 3 و 0/3 و 0/3 میلی گرم بر کیلوگرم بیدردی وابسته به دوز و معنی داری را نسبت به گروه شاهد (بجز دوز 0/3 میلی گرم بر کیلوگرم) در موش پدید می آورد: -3 تزریق دوز غیرموثر میدازولام (0/03 میلی گرم بر کیلوگرم) هیچگونه افزایش معنی داری در اثر بیدردی دوزهای 3 و 6 و 9 میلی گرم بر کیلوگرم مرفین بوجود نمی آورد. -4 تزریق دوز موثر میدازولام (4 میلی گرم بر کیلوگرم) باعث افزایش بیدردی دوزهای پایین (3 و 2 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم) مرفین می شود ولی با دوزهای بالای مرفین (9 و 6 میلی گرم بر کیلوگرم) افزایش معنی داری را در اثر مرفین ایجاد نمی کند. -5 پیش درمانی با فلومازنیل (2 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم) اثر ضددردی میدازولام (6 میلی گرم بر کیلوگرم) را کاهش می دهد ولی تغییر معناداری در بیدردی حاصل از مرفین (4 میلی گرم بر کیلوگرم) و ترکیب مرفین 4 میلی گرم بر کیلوگرم با میدازولام 6 میلی گرم بر کیلوگرم ایجاد نمی کند. -6 پیش درمانی با نالوکسان (2 و 1 میلی گرم و کیلوگرم) اثر ضددردی میدازولام، مرفین و ترکیب میدازولام و مرفین را بطور قابل توجهی کاهش می دهد. -7 در پیش درمانی با آنتاگونیست مختلف سیستم عصبی شامل آتروپین و فنوکسی بنزامین و پروپرانولو (10 و 5 میلی گرم بر کیلوگرم)، کتانسرین و متی سرژید (2 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم) متی سرژید با اثر میدازولام تداخل دارد و اثر ضددردی این دارو را افزایش می دهد. -8 با توجه به نتایج، هیچگونه تداخلی بین دو داروی میدازولام و مرفین در رابطه با اثر ضددردی وجود ندارد و افزایش اثر ضددردی مرفین توسط میدازولام یک اثر افزایشی (additive) است . -9 باتوجه به اینکه نالوکسان اثر ضددردی میدازولام را تا حد زیادی بلاک می کند. مشخص می شود که میدازولام قسمتی از ضددردی خود رابا واسطه سیستم اپیوئیدی صورت می دهد. -10 میدازولام اثرات خود را از طریق تداخل با گیرنده gaba انجام می دهد که این گیرنده در مشارکت با سیستم سروتونرژیک است . تقویت اثر میدازولام بوسیله متی سرژید (آنتاگونیست 5-ht1) ممکن است بر پایه فعال شدن چنین تداخلی بین دو سیستم سروتونرژیک است . تقویت اثر میدازولام بوسیله متی سرژید (آنتاگونیست 5-ht1) ممکن است بر پایه فعال شدن چنین تداخلی بین دو سیستم سروتونرژیک و گاباارژیک باشد.